Moet je je voorstellen… je ziet je vader of moeder een aantal dagen wel en dan weer een aantal dagen niet. Op de dagen dat je bij papa bent, mis je mama en op de dagen dat je bij mama bent, mis je papa. En áls je dan eindelijk weer op de plek bent bij één van je ouders moet je je vader of moeder altijd delen met je broertjes, zusjes of met de agenda van je ouders.
Zodra mijn kinderen bij een nieuw wisselmoment weer bij me komen, kunnen ze wel in me kruipen als ze mij weer zien. En het is altijd een enorme discussie wie als eerste zijn verhaal over de week mag doen. Niet echt een gezellig, warm welkom op deze manier. En er is gelijk heel veel stress bij de kinderen en bij mezelf. Want hier krijg je zelf als ouder ook geen positieve energie van!
Ik ontdekte al snel de één-op-één-momenten met mijn kinderen. Het woord zegt het al: het is een moment met jou en één kind. Eén-op-één-aandacht geeft elk kind het gevoel dat ze gezien worden door jou als ouder en dat er volop aandacht voor ze is. Ze voelen geen rivaliteit met andere leden uit het gezin en kunnen tijdens de één-op-één-momenten ongestoord hun verhaal doen.
Zodra de kinderen nu bij mij komen, geven we elkaar een groepsknuffel en daarna krijgen ze vervolgens een individuele knuffel. We praten een beetje over ditjes en datjes en houden het hier luchtig. Vervolgens neem ik ze één voor één bij me in de keuken en mogen ze daar over de week bij papa vertellen. Ze bepalen zelf hoeveel en hoelang ze vertellen. Maar ik luister naar ze. En ik heb de volle aandacht voor ze. De meiden kruipen heerlijk bij me op schoot en mijn zoon en ik kruipen gezellig tegen elkaar aan of houden elkaars hand vast. Er is hoe dan ook altijd een manier dat we lichamelijk contact hebben en echt verbinding met elkaar maken. Tijdens het gesprekje zorg ik voor oogcontact, een luisterend en meelevend oor, een kus op de wang, maar ook voor een gezellige en warme sfeer. Ze moeten altijd even hun hart luchten over dingen die ze hebben meegemaakt, waar ze op school tegenaan liepen en met wie ze allemaal gespeeld hebben.
Deze één-op-één-gesprekjes hebben voor enorm veel rust in het gezin gezorgd. Sinds ik deze gesprekjes individueel doe, is er gedurende de week dat ze bij mij zijn veel minder rivaliteit tussen de kinderen zelf.
Ook tijdens de week zelf zorg ik regelmatig voor één-op-één-momenten. Dit kan een boekje voorlezen zijn, huiswerk maken, knutselen en mijn zoon vindt het altijd heerlijk ’s avonds nog even tegen mij aan te kruipen op de bank als zijn zusjes naar bed zijn en hij mij op die manier even alleen voor zichzelf heeft. Het zullen tradities worden waar ze later nog vaak aan gaan denken.
Mama of papa even voor jezelf hebben is heerlijk. Het laadt de innerlijke batterij van je kind en van jou weer op, maar bovenal versterkt het de band met je kind enorm!
Omdat dit zo’n magisch effect heeft op de hechting tussen jullie, kun je zelfs nog een stapje verder gaan. Je kunt naast al deze kleine één-op-één-momenten ook een jaarlijks één-op-één-uitje organiseren met je kind. Je kind mag deze dag bepalen wat jullie deze dag gaan doen.
Welke één-op-één-momentjes kun jij bedenken met je kinderen?
Website door Visual Trends
